WeBible

1 - Til songmeisteren; av David; ein salme. Herre, du ransakar meg og kjenner meg.

2 - Um eg sit eller stend upp, so veit du det, du skynar min tanke langan veg.

3 - Mi gonga og lega røyner du ut, og alle mine vegar kjenner du grant.

4 - For det er inkje ord på mi tunga - sjå, Herre, du kjenner det alt til fullnads.

5 - Bak og framme held du ikring meg, og du legg di hand på meg.

6 - Slik kunnskap er meg for underleg, han er for høg, eg kann ikkje greida honom.

7 - Kvar skal eg fara frå din ande, og kvar skal eg fly ifrå ditt andlit?

8 - For eg upp til himmelen, so er du der, og reidde eg seng i helheimen, sjå, der er du og.

9 - Tek eg vengjerne til morgonroden, slo eg meg ned ved ytste havet,

10 - di hand vilde leida meg ogso der, og di høgre hand vilde halda meg fast.

11 - Og sagde eg: «Myrker løyne meg, og ljoset verte natt ikringum meg,»

12 - so vilde ikkje heller myrkret gjera noko myrkt for deg, og natti vilde vera ljos som dagen, myrkret vilde vera som ljoset.

13 - For du hev skapt mine nyro, du hev verka meg i morsliv.

14 - Eg takkar deg, av di eg er laga på øgjeleg underfull vis; underfulle er dine verk, og mi sjæl veit det so vel.

15 - Mine bein var ikkje dulde for deg då eg vart laga i løynd, då eg med kunst vart verka djupt i jordi.

16 - Då eg var eit foster, såg dine augo meg, og i di bok vart dei alle uppskrivne, dei dagar som vart fastsette, då ikkje ein av deim var komen.

17 - Og kor dyre dine tankar er for meg, du Gud, kor store summarne er av deim!

18 - Vil eg telja deim, so er dei fleire enn sand; eg vaknar, og endå er eg hjå deg.

19 - Gud, gjev du vilde drepa den ugudlege! og de, blodfuse menner, vik burt frå meg -

20 - dei som nemner deg med fulskap, brukar ditt namn til lygn - dine fiendar!

21 - Skulde eg ikkje, Herre, hata deim som hatar deg, og styggjast ved deim som stend deg imot?

22 - Med det sterkaste hatet hatar eg deim, fiendar er dei for meg.

23 - Ransaka meg, Gud, og kjenn mitt hjarta! Prøv meg og kjenn mine tankar!

24 - Og sjå um eg er på veg til pinsla, og leid meg på æveleg veg!