WeBible

1 - Til songmeisteren; av Korahs born; ein salme til lærdom.

2 - Gud, me hev høyrt med våre øyro, våre feder hev fortalt oss den gjerning du gjorde i deira dagar, i forne dagar.

3 - Du dreiv ut heidningarne med di hand, men deim planta du; du øydelagde folkeslag, men deim breidde du ut.

4 - For ikkje med sitt sverd vann dei landet, og deira arm gav deim ikkje siger, men di høgre hand og din arm og ditt andlits ljos; for du hadde hugnad i deim.

5 - Du, Gud, er min konge; byd at Jakob skal verta frelst!

6 - Ved deg skal me støyta ned våre fiendar, ved ditt namn skal me treda under føter deim som reiser seg imot oss.

7 - For min boge lit eg ikkje på, og mitt sverd gjev meg ikkje siger.

8 - Men du gjev oss siger yver våre fiendar, og deim som hatar oss, gjer du til skammar.

9 - Av Gud rosar me oss all dagen og lovar ditt namn til æveleg tid. Sela.

10 - Og endå hev du støytt oss burt og gjort oss til skam, og du dreg ikkje ut med våre herar.

11 - Du let oss vika attende for fienden, og dei som hatar oss, fær seg herfang.

12 - Du gjev oss burt som sauer til å eta upp, og spreider oss ikring millom heidningarne.

13 - Du sel ditt folk for ingen ting, og ikkje set du høg pris på deim.

14 - Du gjer oss til hæding for våre grannar, til spott og spe for deim som bur ikring oss.

15 - Du gjer oss til eit ordtøke millom heidningarne; dei rister på hovudet åt oss millom folki.

16 - Heile dagen stend mi skam for mine augo, og blygsl breider seg yver mitt andlit,

17 - ved røysti av spottaren og hædaren, ved syni av fienden og den hemngiruge.

18 - Alt dette er kome yver oss, endå me ikkje hev gløymt deg og ikkje svike di pakt.

19 - Vårt hjarta veik ikkje frå deg, og våre stig sveiv ikkje ut av din veg,

20 - at du skulde slå oss sund der sjakalar bur, og breida oss ned i daudeskugge.

21 - Hadde me gløymt vår Guds namn og rett våre hender ut til ein framand gud,

22 - skulde Gud då ikkje ransaka det? for han kjenner hjartans løyndomar.

23 - Men for di skuld vert me drepne all dagen, me er rekna som slagtesauer.

24 - Vakna upp! Kvi søv du, Herre? Vakna då, støyt ikkje burt for alltid!

25 - Kvi løyner du di åsyn, gløymer vår armodsdom og vår trengsla?

26 - For vår sjæl er nedbøygd i moldi, vår likam nedtrykt til jordi. Statt upp til hjelp for oss, og løys oss ut for din nåde skuld!