WeBible

1 - Til songmeisteren, etter «tyn ikkje»; av David, ein miktam, då han flydde for Saul inn i helleren.

2 - Ver meg nådig, Gud, ver meg nådig! For til deg flyr mi sjæl, og i skuggen av dine vengjer søkjer eg livd, til dess ulukka gjeng yver.

3 - Eg ropar til Gud, den Høgste, til den Gud som fullfører sitt verk for meg.

4 - Han vil senda frå himmelen og hjelpa meg, når han som vil sluka meg, spottar. Sela. Gud vil senda si miskunn og sin truskap.

5 - Mi sjæl er millom løvor, eg må liggja millom deim som spruter eld, millom menneskjeborn som til tenner hev spjot og piler, og til tunga eit kvast sverd.

6 - Gud, syn deg høg yver himmelen, di æra yver heile jordi!

7 - Dei set garn for mine stig, mi sjæl er nedbøygd; dei grev ei grav for meg, so fell dei midt i henne sjølve. Sela.

8 - Mitt hjarta er rolegt, Gud, mitt hjarta er rolegt, eg vil syngja og lovsyngja.

9 - Vakna, mi æra! Vakna, harpa og cither! Eg vil vekkja morgonroden.

10 - Eg vil prisa deg millom folki, Herre, eg vil lovsyngja deg millom folkeslagi.

11 - For di miskunn er stor til himmelen, og din truskap til dei høge skyer. Gud, syn deg høg yver himmelen, di æra yver heile jordi!