WeBible

1 - Ein salme av Asaf. Ja, Gud er god mot Israel, mot deim som hev eit reint hjarta.

2 - Men eg - mine føter hadde so nær snåva, det skilde lite at mine stig hadde skride ut.

3 - For eg harmast på dei ovmodige, når eg såg at det gjekk dei gudlause godt.

4 - For dei er frie frå verk til dei døyr, og deira kropp er feit.

5 - Dei veit ikkje av naud som andre folk, og dei vert ikkje plåga som andre menneskje.

6 - Difor er ovmod deira halsprydnad, vald sveiper seg um deim som eit klædeplagg.

7 - Augo deira glytter ut or feitt, deira hjartans tankar bryt fram.

8 - Dei spottar og talar i vondskap um valdsverk, frå høgdi talar dei.

9 - Dei set sin munn til himmelen, og deira tunga fer fram yver jordi.

10 - Difor vendar deira folk seg til, og mykje vatn syg dei inn.

11 - Og dei segjer: «Korleis skulde Gud vita noko? Finst det vel kunnskap hjå den Høgste?»

12 - Sjå desse er ugudlege, og æveleg trygge veks dei i magt.

13 - Ja, fåfengt hev eg reinsa mitt hjarta og tvege mine hender i uskyld,

14 - eg vart like vel plåga heile dagen, og kvar morgon fekk eg tukt.

15 - Dersom eg hadde sagt: «Eg vil tala soleis,» då hadde eg vore utru mot ætti av dine born.

16 - Og når eg tenkte etter korleis eg skulda skyna dette, vart det for mødesamt var det for meg

17 - - til dess eg gjekk inn i Guds heilagdomar og agta på deira ende.

18 - Ja, på hålka set du deim; du let deim falla radt til grunns.

19 - Kor dei vart øydelagde i ein augneblink! Dei gjekk under, fekk ein skræmeleg ende.

20 - Som ein vanvyrder ein draum når ein vaknar, soleis vanvyrder du, Herre, deira bilæte når du vert vaken.

21 - Når mitt hjarta var beiskt, og eg fekk styng i nyro,

22 - då var eg uvitug og skyna inkje, eit fe var eg imot deg.

23 - Men eg er alltid hjå deg, du hev gripe mi høgre hand.

24 - Du vil leida meg med di råd og sidan tek du meg upp til æra.

25 - Kven hev eg i himmelen? Og når du er min, hev eg ingen hug til jordi.

26 - Um mitt kjøt og hjarta vert til inkjes, so er Gud æveleg mitt hjartans berg og min deil.

27 - For sjå, dei som er langt burte frå deg, skal ganga til grunnar; du tyner alle som i hor gjeng frå deg.

28 - Men for meg er det godt å halda meg nær til Gud, eg set mi lit til Herren, Herren, at eg må fortelja alle dine gjerningar.