WeBible

1 - Til songmeisteren, etter Mut-labben; ein salme av David.

2 - Eg vil lova Herren av alt mitt hjarta, eg vil fortelja um alle dine under.

3 - Eg vil gleda og fagna meg i deg, eg vil lovsyngja ditt namn, du Høgste!

4 - av di mine fiendar vik attende, dei snåvar og gjeng til grunnar for ditt andlit.

5 - For du hev ført fram min rett og mi sak, du hev sett deg på domstolen som rettferdig domar.

6 - Du hev aga heidningarne, øydt ut dei ugudlege, stroke ut deira namn æveleg og alltid.

7 - Fienden er all lagd i øyde til æveleg tid, byarne hev du støytt ned til grunns, deira minne, det hev døytt ut.

8 - Men Herren sit som konge til æveleg tid, han hev sett upp sin stol til doms,

9 - og han dømer jordriket med rettferd, segjer dom yver folkeslag med rettvisa.

10 - Og Herren er ei borg for den nedtyngde, ei borg i dei tider han er i trengd.

11 - Og dei som kjenner ditt namn, set si lit til deg; for du forlet ikkje deim som søkjer deg, Herre!

12 - Syng lovsong til Herren som bur på Sion! forkynn millom folki hans store gjerningar!

13 - For han som hemner blod, kjem deim i hug, han gløymer ikkje ropet frå dei arme.

14 - Ver meg nådig, Herre! Sjå kva eg må lida av deim som meg hatar, du som lyfter meg upp frå daudens portar,

15 - so eg kann forkynna all din pris, i portarne åt Sions dotter fagna meg i di frelsa.

16 - Heidningarne er sokne i den grav som dei grov; deira fot er fanga i det garnet dei løynde.

17 - Herren hev gjort seg kjend, han hev halde dom; han fangar den ugudlege i det verk hans eigne hender gjorde. Higgajon. Sela.

18 - Dei ugudlege skal fara burt til helheimen, alle heidningar som gløymer Gud.

19 - For den fatige vert ikkje gløymd for alltid, dei arme folks von ikkje spillt i all æva.

20 - Statt upp, Herre, lat ikkje menneskje få magt, lat heidningarne verta dømde for di åsyn! Set rædsla i deim, Herre! Lat heidningarne kjenna at dei er menneskje! Sela.