WeBible

1 - Herre, du hemns Gud, du hemns Gud, syn deg i herlegdom!

2 - Statt upp, du domar yver jordi, lat dei ovmodige få lika for si gjerning!

3 - Kor lenge skal ugudlege, Herre, kor lenge skal ugudlege fegnast?

4 - Dei gøyser or seg og fører skamlaus tale; dei skrøyter, alle ugjerningsmenner.

5 - Ditt folk, Herre, krasar dei, og din arv plågar dei.

6 - Enkja og den framande slær dei i hel, og dei myrder dei farlause.

7 - Og dei segjer: «Herren ser ikkje, og Jakobs Gud merkar det ikkje.»

8 - Merka då, de uvituge i folket! Og de vitlause, når vil de taka til vitet?

9 - Han som hev sett inn øyra, skulde han ikkje høyra? Han som hev laga til auga, skulde han ikkje sjå?

10 - Han som tuktar heidningar, skulde han ikkje refsa, han som gjev menneski kunnskap?

11 - Herren kjenner mannsens tankar, at dei er fåfengd.

12 - Sæl er den mann som du, Herre, tuktar, og som du gjev lærdom or lovi di,

13 - til å gjeve honom ro for vonde dagar, til dess det vert grave ei grav for den ugudlege.

14 - For ikkje støyter Herren burt sitt folk, og arven sin forlet han ikkje.

15 - For domen skal venda um att til rettferd, og alle ærlege i hjarta skal halda med honom.

16 - Kven stend upp for meg imot dei vonde? Kven stig fram for meg mot deim som gjer urett?

17 - Dersom ikkje Herren var mi hjelp, so vilde sjæli mi snart bu i stilla.

18 - Når eg segjer: «Foten min er ustød, då held di miskunn meg uppe, Herre.»

19 - Når det kjem mange tunge tankar i mitt hjarta, då huggar dine trøystarord mi sjæl.

20 - Er vel tynings-domstolen i samlag med deg, der dei lagar urett i hop til rett?

21 - Dei flokkar seg i hop mot sjæli åt den rettferdige, og dei fordømer uskuldigt blod.

22 - Då vert Herren ei borg for meg, og min Gud vert eit berg som eg flyr til.

23 - Og han let deira urett koma attende yver deim, og for deira vondskap skal han gjera ende på deim, ja, Herren, vår Gud, skal gjera ende på deim.