WeBible

1 - Do tego przydał Elihu, i rzekł:

2 - Poczekaj mię maluczko, a ukażęć; bo jeszcze mam, cobym za Bogiem mówił.

3 - Zacznę umiejętność moję z daleka, a Stworzycielowi memu przywłaszczę sprawiedliwość.

4 - Boć zaprawdę bez kłamstwa będą mowy moje, a mąż doskonały w umiejętności jest przed tobą.

5 - Oto Bóg mocny jest, a nie odrzuca nikogo; on jest mocny w sile serca.

6 - Nie żywi niepobożnego,a u sądu ubogim dopomaga.

7 - Nie odwraca od sprawiedliwego oczów swoich; ale z królmi na stolicy sadza ich na wieki, i bywają wywyższeni.

8 - A jeźliby byli okowani w pęta, albo uwikłani powrozami utrapienia:

9 - Tedy przez to im oznajmuje sprawy ich, i przestępstwa ich, że się zmocniły;

10 - I otwiera im ucho, aby przyjęli karanie, a mówi, aby się nawrócili od nieprawości.

11 - Jeźli będą posłuszni, a będą mu służyć, dokończą dni swoich w dobrem, a lat swych w rozkoszach.

12 - Ale jeźli nie usłuchają, od miecza zejdą, a pomrą bez umiejętności.

13 - Bo ludzie obłudnego serca obalają na się gniew, a nie wołają, kiedy ich wiąże.

14 - Umrze w młodości dusza ich, a żywot ich między nierządnikami.

15 - Wyrwie utrapionego z utrapienia jego, a otworzy w uciśnieniu ucho jego.

16 - Takby i ciebie wyrwał z miejsca ciasnego na przestronne, gdzie niemasz ucisku, a spokojny stół twój byłby pełen tłustości.

17 - Aleś ty sąd niepobożnego zasłużył, przetoż prawo i sąd będą cię trzymać.

18 - Zaisteć gniew Boży jest nad tobą; patrzże, aby cię nie poraził plagą wielką, tak, żeby cię nie wybawił żaden okup.

19 - Izali sobie będzie ważył bogactwa twoje? Zaiste ani złota, ani jakiejkolwiek siły, albo potęgi twojej.

20 - Nie kwapże się tedy ku nocy, w którą zstępują narody na miejsca swoje.

21 - Strzeż, abyś się nie oglądał na nieprawość, obierając ją sobie nad utrapienia.

22 - Oto Bóg jest najwyższy w mocy swojej, któż tak nauczyć może jako on?

23 - Któż mu wymierzył drogę jego? albo kto mu rzecze: Uczyniłeś nieprawość?

24 - Pamiętajże, abyś wysławiał sprawę jego, której się przypatrują ludzie.

25 - Wszyscy ludzie widzą ją, a człowiek przypatruje się jej z daleka.

26 - Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy, ani liczba lat jego dościgniona być może.

27 - Bo on wyciąga krople wód, które wylewają z obłoków jego deszcz,

28 - Który spuszczają obłoki, a spuszczają na wiele ludzi.

29 - (Nadto, któż zrozumie rozciągnienie obłoków, i grzmot namiotu jego.

30 - Jako rozciąga nad nim światłość swoję, a głębokości morskie okrywa?

31 - Bo przez te rzeczy sądzi narody, i daje pokarm w hojności.

32 - Obłokami nakrywa światłość, i rozkazuje jej ukrywać się za obłok następujący.)

33 - Daje o nim znać szum jego, także i bydło i para w górę wstępująca. A nad tem zdumiewa się serce moje, i porusza się z miejsca swego.