WeBible

1 - A była wszystka ziemia jednego języka, i jednej mowy.

2 - I stało się, gdy wyszli od wschodu słońca, znaleźli równinę w ziemi Senaar, i mieszkali tam.

3 - I rzekł jeden do drugiego: Nuże naczyńmy cegły i wypalmy ją ogniem: i mieli cegłę miasto kamienia, a glinę iłowatą mieli miasto wapna.

4 - Potem rzekli: Nużeż, zbudujmy sobie miasto i wieżą, której by wierzch dosięgał do nieba, a uczyńmy sobie imię; byśmy się snać nie rozproszyli po obliczu wszystkiej ziemi.

5 - Tedy Pan zstąpił, aby oglądał miasto ono, i wieżą, którą budowali synowie ludzcy.

6 - I rzekł Pan: Oto lud jeden, i język jeden tych wszystkich; a toć jest zaczęcie dzieła ich, a teraz nie zabroni im nikt wszystkiego, co zamyślili uczynić.

7 - Przetoż zstąpmy, a pomieszajmy tam język ich, aby jeden drugiego języka nie zrozumiał.

8 - A tak rozproszył je Pan stamtąd po obliczu wszystkiej ziemi; i przestali budować miasta onego.

9 - Przetoż nazwał imię jego Babel; iż tam pomieszał Pan język wszystkiej ziemi; i stamtąd rozproszył je Pan po obliczu wszystkiej ziemi.

10 - Teć są rodzaje Semowe: Sem gdy miał sto lat, spłodził Arfachsada we dwa lata po potopie.

11 - I żył Sem po spłodzeniu Arfachsada pięć set lat, i spłodził syny i córki.

12 - Arfachsad też żył trzydzieści i pięć lat, i spłodził Selecha.

13 - I żył Arfachsad po spłodzeniu Selecha cztery sta lat, i trzy lata, i spłodził syny i córki.

14 - Selech zaś żył trzydzieści lat, i spłodził Hebera.

15 - I żył Selech po spłodzeniu Hebera cztery sta lat, i trzy lata, i spłodził syny i córki.

16 - I żył Heber trzydzieści lat i cztery, i spłodził Pelega.

17 - Żył też Heber po spłodzeniu Pelega, cztery sta lat, i trzydzieści lat, i spłodził syny i córki.

18 - Żył też Peleg trzydzieści lat, i spłodził Rehu.

19 - I żył Peleg po spłodzeniu Rehu dwieście lat, i dziewięć lat, i spłodził syny i córki.

20 - Także Rehu żył trzydzieści lat, i dwa, i spłodził Saruga.

21 - I żył Rehu po spłodzeniu Saruga dwieście lat, i siedem lat, i spłodził syny i córki.

22 - Sarug zaś żył trzydzieści lat, i spłodził Nachora.

23 - I żył Sarug po spłodzeniu Nachora dwieście lat, i spłodził syny i córki.

24 - Także Nachor żył dwadzieścia i dziewięć lat, i spłodził Tarego.

25 - I żył Nachor po spłodzeniu Tarego sto lat i dziewiętnaście lat, i spłodził syny i córki.

26 - I żył Tare siedemdziesiąt lat, i spłodził Abrama, Nachora i Harana.

27 - A teć są rodzaje Tarego: Tare spłodził Abrama, Nachora i Harana. Haran zaś spłodził Lota.

28 - I umarł Haran przed obliczem Tarego ojca swego, w ziemi narodzenia swego, w Ur Chaldejskiem.

29 - I pojęli Abram i Nachor sobie żony: imię żony Abramowej było Saraj, a imię żony Nachorowej Melcha, córka Harana, ojca Melchy, i ojca Jeschy.

30 - A była Saraj niepłodna, i nie miała dziatek.

31 - Wziął tedy Tare Abrama syna swego, i Lota syna Haranowego, wnuka swego, i Saraj niewiastę swoję, żonę Abrama syna swego; i wyszli społu z Ur Chaldejskiego, aby szli do ziemi Chananejskiej; a przyszli aż do Haranu, i mieszkali tam.

32 - I było dni Tarego dwieście lat, i pięć lat; i umarł Tare w Haranie.