WeBible

1 - Mijn geest is verdorven, mijn dagen worden uitgeblust, de graven zijn voor mij.

2 - Zijn niet bespotters bij mij, en overnacht niet mijn oog in hunlieder verbittering?

3 - Zet toch bij, stel mij een borg bij U; wie zal hij zijn? Dat in mijn hand geklapt worde.

4 - Want hun hart hebt Gij van kloek verstand verborgen; daarom zult Gij hen niet verhogen.

5 - Die met vleiing den vrienden wat aanzegt, ook zijner kinderen ogen zullen versmachten.

6 - Doch Hij heeft mij tot een spreekwoord der volken gesteld; zodat ik een trommelslag ben voor ieders aangezicht.

7 - Daarom is mijn oog door verdriet verdonkerd, en al mijn ledematen zijn gelijk een schaduw.

8 - De oprechten zullen hierover verbaasd zijn, en de onschuldige zal zich tegen den huichelaar opmaken;

9 - En de rechtvaardige zal zijn weg vasthouden, en die rein van handen is, zal in sterkte toenemen.

10 - Maar toch gij allen, keert weder, en komt nu; want ik vind onder u geen wijze.

11 - Mijn dagen zijn voorbijgegaan; uitgerukt zijn mijn gedachten, de bezittingen mijns harten.

12 - Den nacht verstellen zij in den dag; het licht is nabij den ondergang vanwege de duisternis.

13 - Zo ik wacht, het graf zal mijn huis wezen; in de duisternis zal ik mijn bed spreiden.

14 - Tot de groeve roep ik: Gij zijt mijn vader! Tot het gewormte: Mijn moeder, en mijn zuster!

15 - Waar zou dan nu mijn verwachting wezen? Ja, mijn verwachting, wie zal ze aanschouwen?

16 - Zij zullen ondervaren met de handbomen des grafs, als er rust te zamen in het stof wezen zal.