WeBible

1 - Maar Job antwoordde en zeide:

2 - Hoort aandachtelijk mijn rede, en laat dit zijn uw vertroostingen.

3 - Verdraagt mij, en ik zal spreken; en nadat ik gesproken zal hebben, spot dan.

4 - Is ( mij aangaande) mijn klacht tot den mens? Doch of het zo ware, waarom zou mijn geest niet verdrietig zijn?

5 - Ziet mij aan, en wordt verbaasd, en legt de hand op den mond.

6 - Ja, wanneer ik daaraan gedenk, zo word ik beroerd, en mijn vlees heeft een gruwen gevat.

7 - Waarom leven de goddelozen, worden oud, ja, worden geweldig in vermogen?

8 - Hun zaad is bestendig met hen voor hun aangezicht, en hun spruiten zijn voor hun ogen.

9 - Hun huizen hebben vrede zonder vreze, en de roede Gods is op hen niet.

10 - Zijn stier bespringt, en mist niet; zijn koe kalft, en misdraagt niet.

11 - Hun jonge kinderen zenden zij uit als een kudde, en hun kinderen huppelen.

12 - Zij heffen op met de trommel en de harp, en zij verblijden zich op het geluid des orgels.

13 - In het goede verslijten zij hun dagen; en in een ogenblik dalen zij in het graf.

14 - Nochtans zeggen zij tot God: Wijk van ons, want aan de kennis Uwer wegen hebben wij geen lust.

15 - Wat is de Almachtige, dat wij Hem zouden dienen? En wat baat zullen wij hebben, dat wij Hem aanlopen zouden?

16 - Doch ziet, hun goed is niet in hun hand; de raad der goddelozen is verre van mij.

17 - Hoe dikwijls geschiedt het, dat de lamp der goddelozen uitgeblust wordt, en hun verderf hun overkomt; dat God hun smarten uitdeelt in Zijn toorn!

18 - Dat zij gelijk stro worden voor den wind, en gelijk kaf, dat de wervelwind wegsteelt;

19 - Dat God Zijn geweld weglegt voor Zijn kinderen, hem vergeldt, dat hij het gewaar wordt;

20 - Dat zijn ogen zijn ondergang zien, en hij drinkt van de grimmigheid des Almachtigen!

21 - Want wat lust zou hij na zich aan zijn huis hebben, als het getal zijner maanden afgesneden is?

22 - Zal men God wetenschap leren, daar Hij de hogen richt?

23 - Deze sterft in de kracht zijner volkomenheid, daar hij gans stil en gerust was;

24 - Zijn melkvaten waren vol melk, en het merg zijner benen was bevochtigd.

25 - De ander daarentegen sterft met een bittere ziel, en hij heeft van het goede niet gegeten.

26 - Zij liggen te zamen neder in het stof, en het gewormte overdekt ze.

27 - Ziet, ik weet ulieder gedachten, en de boze verdichtselen, waarmede gij tegen mij geweld doet.

28 - Want gij zult zeggen: Waar is het huis van den prins, en waar is de tent van de woningen der goddelozen?

29 - Hebt gijlieden niet gevraagd de voorbijgaanden op den weg, en kent gij hun tekenen niet?

30 - Dat de boze onttrokken wordt ten dage des verderfs; dat zij ten dage der verbolgenheden ontvoerd worden.

31 - Wie zal hem in het aangezicht zijn weg vertonen? Als hij wat doet, wie zal hem vergelden?

32 - Eindelijk wordt hij naar de graven gebracht, en is gedurig in den aardhoop.

33 - De kluiten des dals zijn hem zoet, en hij trekt na zich alle mensen; en dergenen, die voor hem geweest zijn, is geen getal.

34 - Hoe vertroost gij mij dan met ijdelheid, dewijl in uw antwoorden overtreding overig is?