WeBible

1 - . Ik ben de man, die ellende gezien heeft door de roede Zijner verbolgenheid.

2 - . Hij heeft mij geleid en gevoerd in de duisternis, en niet in het licht.

3 - . Hij heeft Zich immers tegen mij gewend, Hij heeft Zijn hand den gansen dag veranderd.

4 - . Hij heeft mijn vlees en mijn huid oud gemaakt, Hij heeft mijn beenderen gebroken.

5 - . Hij heeft tegen mij gebouwd, en Hij heeft mij met galle en moeite omringd.

6 - . Hij heeft mij gezet in duistere plaatsen, als degenen, die over lang dood zijn.

7 - . Hij heeft mij toegemuurd, dat ik er niet uit gaan kan; Hij heeft mijn koperen boeien verzwaard.

8 - . Ook wanneer ik roep en schreeuw, sluit Hij de oren voor mijn gebed.

9 - . Hij heeft mijn wegen toegemuurd met uitgehouwen stenen, Hij heeft mijn paden verkeerd.

10 - . Hij is mij een loerende beer, een leeuw in verborgen plaatsen.

11 - . Hij heeft mijn wegen afgewend; en Hij heeft mij in stukken gebroken; Hij heeft mij woest gemaakt.

12 - . Hij heeft Zijn boog gespannen, en Hij heeft mij den pijl als ten doel gesteld.

13 - . Hij heeft Zijn pijlen in mijn nieren doen ingaan.

14 - . Ik ben al mijn volk tot belaching geworden, hun snarenspel den gansen dag.

15 - . Hij heeft mij met bitterheden verzadigd, Hij heeft mij met alsem dronken gemaakt.

16 - . Hij heeft mijn tanden met zandsteentjes verbrijzeld, Hij heeft mij in de as nedergedrukt.

17 - . En Gij hebt mijn ziel verre van den vrede verstoten, ik heb het goede vergeten.

18 - . Toen zeide ik: Mijn sterkte is vergaan, en mijn hoop van den Heere.

19 - . Gedenk aan mijn ellende en aan mijn ballingschap, aan den alsem en galle.

20 - . Mijn ziel gedenkt er wel terdege aan, en zij bukt zich neder in mij.

21 - . Dit zal ik mij ter harte nemen, daarom zal ik hopen;

22 - . Het zijn de goedertierenheden des Heeren, dat wij niet vernield zijn, dat Zijn barmhartigheden geen einde hebben;

23 - . Zij zijn allen morgen nieuw, Uw trouw is groot.

24 - . De Heere is mijn Deel, zegt mijn ziel, daarom zal ik op Hem hopen.

25 - . De Heere is goed dengenen, die Hem verwachten, der ziele, die Hem zoekt.

26 - . Het is goed, dat men hope, en stille zij op het heil des Heeren.

27 - . Het is goed voor een man, dat hij het juk in zijn jeugd draagt.

28 - . Hij zitte eenzaam, en zwijge stil, omdat Hij het hem opgelegd heeft.

29 - . Hij steke zijn mond in het stof, zeggende: Misschien is er verwachting.

30 - . Hij geve zijn wang dien, die hem slaat, hij worde zat van smaad.

31 - . Want de Heere zal niet verstoten in eeuwigheid.

32 - . Maar als Hij bedroefd heeft, zo zal Hij Zich ontfermen, naar de grootheid Zijner goedertierenheden.

33 - . Want Hij plaagt of bedroeft des mensen kinderen niet van harte.

34 - . Dat men al de gevangenen der aarde onder Zijn voeten verbrijzelt;

35 - . Dat men het recht eens mans buigt voor het aangezicht des Allerhoogsten;

36 - . Dat men een mens verongelijkt in zijn twistzaak; zou het de Heere niet zien?

37 - . Wie zegt wat, hetwelk geschiedt, zo het de Heere niet beveelt?

38 - . Gaat niet uit den mond des Allerhoogsten het kwade en het goede?

39 - . Wat klaagt dan een levend mens? Een ieder klage vanwege zijn zonden.

40 - . Laat ons onze wegen onderzoeken en doorzoeken, en laat ons wederkeren tot den Heere.

41 - . Laat ons onze harten opheffen, mitsgaders de handen, tot God in den hemel, zeggende:

42 - . Wij hebben overtreden, en wij zijn wederspannig geweest, daarom hebt Gij niet gespaard.

43 - . Gij hebt ons met toorn bedekt, en Gij hebt ons vervolgd; Gij hebt ons gedood. Gij hebt niet verschoond.

44 - . Gij hebt U met een wolk bedekt, zodat er geen gebed doorkwam.

45 - . Gij hebt ons tot een uitvaagsel en wegwerpsel gesteld, in het midden der volken.

46 - . Al onze vijanden hebben hun mond tegen ons opgesperd.

47 - . De vreze en de kuil zijn over ons gekomen, de verwoesting en de verbreking.

48 - . Met waterbeken loopt mijn oog neder, vanwege de breuk der dochter mijns volks.

49 - . Mijn oog vliet, en kan niet ophouden, omdat er geen rust is;

50 - . Totdat het de Heere van den hemel aanschouwe, en het zie.

51 - . Mijn oog doet mijn ziele moeite aan, vanwege al de dochteren mijner stad.

52 - . Die mijn vijanden zijn zonder oorzaak, hebben mij als een vogeltje dapperlijk gejaagd.

53 - . Zij hebben mijn leven in een kuil uitgeroeid, en zij hebben een steen op mij geworpen.

54 - . De wateren zwommen over mijn hoofd; ik zeide: Ik ben afgesneden!

55 - . Heere! Ik heb Uw Naam aangeroepen uit den ondersten kuil.

56 - . Gij hebt mijn stem gehoord, verberg Uw oor niet voor mijn zuchten, voor mijn roepen.

57 - . Gij hebt U genaderd ten dage, als ik U aanriep; Gij hebt gezegd: Vrees niet!

58 - . Heere! Gij hebt de twistzaken mijner ziel getwist, Gij hebt mijn leven verlost.

59 - . Heere! Gij hebt gezien de verkeerdheid, die men mij aangedaan heeft, oordeel mijn rechtzaak.

60 - . Gij hebt al hun wraak gezien, al hun gedachten tegen mij.

61 - . Heere! Gij hebt hun smaden gehoord, en al hun gedachten tegen mij;

62 - . De lippen dergenen, die tegen mij opstaan, en hun dichten tegen mij den gansen dag.

63 - . Aanschouw hun zitten en opstaan; ik ben hun snarenspel.

64 - . Heere! geef hun weder die vergelding, naar het werk hunner handen.

65 - . Geef hun een deksel des harten; Uw vloek zij over hen!

66 - . Vervolg ze met toorn, en verdelg ze van onder den hemel des Heeren.