WeBible

1 - Toen traden toe alle oversten der heiren, Johanan, de zoon van Kareah, en Jezanja, de zoon van Hosaja, en al het volk, van den kleinste tot den grootste toe;

2 - En zij zeiden tot den profeet Jeremia: Laat toch onze smeking voor uw aangezicht nedervallen, en bid voor ons tot den Heere, uw God, voor dit ganse overblijfsel; want wij zijn weinigen van velen overgelaten, gelijk als uw ogen ons zien;

3 - Dat ons de Heere, uw God, bekend make den weg, dien wij zullen ingaan, en de zaak, die wij zullen doen.

4 - En de profeet Jeremia zeide tot hen: Ik heb het gehoord; ziet, ik zal tot den Heere, uw God, bidden naar uw woorden; en het zal geschieden, het ganse woord, dat de Heere u zal antwoorden, zal ik u bekend maken, ik zal u niet een woord onthouden.

5 - Toen zeiden zij tot Jeremia: De Heere zij tussen ons tot een waarachtig en gewis Getuige: indien wij niet naar alle woord, met hetwelk u de Heere, uw God, tot ons zal zenden, alzo zullen doen!

6 - Hetzij dan goed of kwaad, wij zullen der stem des Heeren, onzes Gods, tot Welken wij u zenden, gehoorzaam zijn; opdat het ons welga, wanneer wij der stem des Heeren, onzes Gods, zullen gehoorzaam zijn.

7 - En het gebeurde ten einde van tien dagen, dat des Heeren woord tot Jeremia geschiedde.

8 - Toen riep hij Johanan, den zoon van Kareah, en alle oversten der heiren, die met hem waren, en al het volk, van den kleinste af tot den grootste toe;

9 - En hij zeide tot hen: Zo zegt de Heere, de God Israëls, tot Welken gij mij gezonden hebt, om uw smeking voor Zijn aangezicht neder te werpen:

10 - Indiën gijlieden in dit land zult blijven wonen, zo zal Ik u bouwen en niet afbreken, en u planten en niet uitrukken; want Ik heb berouw over het kwaad, dat Ik u aangedaan heb.

11 - Vreest niet voor het aangezicht des konings van Babel, voor wiens aangezicht gij vreest; vreest niet voor hem, spreekt de Heere; want Ik zal met u zijn, om u te behouden en u van zijn hand te redden.

12 - En Ik zal ulieden barmhartigheid geven, dat hij zich uwer erbarme, en u weder in uw land brenge.

13 - Maar zo gijlieden zult zeggen: Wij zullen in dit land niet blijven; opdat gij der stem des Heeren, uws Gods, niet gehoorzaam zijt,

14 - Zeggende: Neen, maar wij zullen gaan in Egypteland, alwaar wij geen krijg zullen zien, noch het geluid der bazuin horen, noch naar brood hongeren, en daar zullen wij blijven;

15 - Nu dan, daarom hoort des Heeren woord, gij overblijfsel van Juda! Zo zegt de Heere der heirscharen, de God Israëls: Indiën gij ganselijk uw aangezichten zult stellen om in Egypte te gaan, en zult henen ingaan, om aldaar als vreemdelingen te verkeren;

16 - Zo zal het geschieden, dat het zwaard, waar gij voor vreest, u aldaar in Egypteland zal achterhalen; en de honger, waar gij voor zorgt, zal u aldaar in Egypte achter aankleven, en gij zult aldaar sterven.

17 - Zo zullen al de mannen zijn, die hun aangezichten stellen, om in Egypte te gaan, om aldaar als vreemdelingen te verkeren; zij zullen sterven door het zwaard, door den honger en door de pestilentie; en zij zullen niemand hebben, die overblijve of ontkome van het kwaad, dat Ik over hen zal brengen.

18 - Want zo zegt de Heere der heirscharen, de God Israëls: Gelijk als Mijn toorn, en Mijn grimmigheid is uitgestort over de inwoners van Jeruzalem, alzo zal Mijn grimmigheid over ulieden uitgestort worden, als gij in Egypte zult gekomen zijn; en gij zult wezen tot een vervloeking, en tot een ontzetting, en tot een vloek, en tot smaadheid, en zult deze plaats niet meer zien.

19 - De Heere heeft tegen ulieden gesproken, gij overblijfsel van Juda! Gaat niet in Egypte; weet zekerlijk, dat ik heden tegen u betuigd heb.

20 - Gewisselijk, gij hebt uw zielen verleid; want gij hebt mij tot den Heere, uw God, gezonden, zeggende: Bid voor ons tot den Heere, onzen God, en naar alles, wat de Heere, onze God, zal zeggen, alzo maak het ons bekend, en wij zullen het doen.

21 - Nu heb ik het u heden bekend gemaakt; maar gij hebt niet gehoord naar de stem des Heeren, uws Gods, noch naar al hetgeen, met hetwelk Hij mij tot u gezonden heeft.

22 - Zo weet nu zekerlijk, dat gij door het zwaard, door den honger en door de pestilentie sterven zult, ter plaatse, waar het u gelust heeft henen te gaan, om aldaar als vreemdelingen te verkeren.