WeBible

1 - Respondens autem Job, dixit :

2 - Audivi frequenter talia : consolatores onerosi omnes vos estis.

3 - Numquid habebunt finem verba ventosa ? aut aliquid tibi molestum est, si loquaris ?

4 - Poteram et ego similia vestri loqui, atque utinam esset anima vestra pro anima mea :

5 - consolarer et ego vos sermonibus, et moverem caput meum super vos ;

6 - roborarem vos ore meo, et moverem labia mea, quasi parcens vobis.

7 - Sed quid agam ? Si locutus fuero, non quiescet dolor meus, et si tacuero, non recedet a me.

8 - Nunc autem oppressit me dolor meus, et in nihilum redacti sunt omnes artus mei.

9 - Rugæ meæ testimonium dicunt contra me, et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam, contradicens mihi.

10 - Collegit furorem suum in me, et comminans mihi, infremuit contra me dentibus suis : hostis meus terribilibus oculis me intuitus est.

11 - Aperuerunt super me ora sua, et exprobrantes percusserunt maxillam meam : satiati sunt pœnis meis.

12 - Conclusit me Deus apud iniquum, et manibus impiorum me tradidit.

13 - Ego ille quondam opulentus, repente contritus sum : tenuit cervicem meam, confregit me, et posuit me sibi quasi in signum.

14 - Circumdedit me lanceis suis ; convulneravit lumbos meos : non pepercit, et effudit in terra viscera mea.

15 - Concidit me vulnere super vulnus : irruit in me quasi gigas.

16 - Saccum consui super cutem meam, et operui cinere carnem meam.

17 - Facies mea intumuit a fletu, et palpebræ meæ caligaverunt.

18 - Hæc passus sum absque iniquitate manus meæ, cum haberem mundas ad Deum preces.

19 - Terra, ne operias sanguinem meum, neque inveniat in te locum latendi clamor meus :

20 - ecce enim in cælo testis meus, et conscius meus in excelsis.

21 - Verbosi amici mei : ad Deum stillat oculus meus :

22 - atque utinam sic judicaretur vir cum Deo, quomodo judicatur filius hominis cum collega suo.

23 - Ecce enim breves anni transeunt, et semitam per quam non revertar ambulo.