WeBible

1 - Intellectus Asaph. Attendite, popule meus, legem meam ; inclinate aurem vestram in verba oris mei.

2 - Aperiam in parabolis os meum ; loquar propositiones ab initio.

3 - Quanta audivimus, et cognovimus ea, et patres nostri narraverunt nobis.

4 - Non sunt occultata a filiis eorum in generatione altera, narrantes laudes Domini et virtutes ejus, et mirabilia ejus quæ fecit.

5 - Et suscitavit testimonium in Jacob, et legem posuit in Israël, quanta mandavit patribus nostris nota facere ea filiis suis :

6 - ut cognoscat generatio altera : filii qui nascentur et exsurgent, et narrabunt filiis suis,

7 - ut ponant in Deo spem suam, et non obliviscantur operum Dei, et mandata ejus exquirant :

8 - ne fiant, sicut patres eorum, generatio prava et exasperans ; generatio quæ non direxit cor suum, et non est creditus cum Deo spiritus ejus.

9 - Filii Ephrem, intendentes et mittentes arcum, conversi sunt in die belli.

10 - Non custodierunt testamentum Dei, et in lege ejus noluerunt ambulare.

11 - Et obliti sunt benefactorum ejus, et mirabilium ejus quæ ostendit eis.

12 - Coram patribus eorum fecit mirabilia in terra Ægypti, in campo Taneos.

13 - Interrupit mare, et perduxit eos, et statuit aquas quasi in utre :

14 - et deduxit eos in nube diei, et tota nocte in illuminatione ignis.

15 - Interrupit petram in eremo, et adaquavit eos velut in abysso multa.

16 - Et eduxit aquam de petra, et deduxit tamquam flumina aquas.

17 - Et apposuerunt adhuc peccare ei ; in iram excitaverunt Excelsum in inaquoso.

18 - Et tentaverunt Deum in cordibus suis, ut peterent escas animabus suis.

19 - Et male locuti sunt de Deo ; dixerunt : Numquid poterit Deus parare mensam in deserto ?

20 - quoniam percussit petram, et fluxerunt aquæ, et torrentes inundaverunt. Numquid et panem poterit dare, aut parare mensam populo suo ?

21 - Ideo audivit Dominus et distulit ; et ignis accensus est in Jacob, et ira ascendit in Israël :

22 - quia non crediderunt in Deo, nec speraverunt in salutari ejus.

23 - Et mandavit nubibus desuper, et januas cæli aperuit.

24 - Et pluit illis manna ad manducandum, et panem cæli dedit eis.

25 - Panem angelorum manducavit homo ; cibaria misit eis in abundantia.

26 - Transtulit austrum de cælo, et induxit in virtute sua africum.

27 - Et pluit super eos sicut pulverem carnes, et sicut arenam maris volatilia pennata.

28 - Et ceciderunt in medio castrorum eorum, circa tabernacula eorum.

29 - Et manducaverunt, et saturati sunt nimis, et desiderium eorum attulit eis :

30 - non sunt fraudati a desiderio suo. Adhuc escæ eorum erant in ore ipsorum,

31 - et ira Dei ascendit super eos : et occidit pingues eorum, et electos Israël impedivit.

32 - In omnibus his peccaverunt adhuc, et non crediderunt in mirabilibus ejus.

33 - Et defecerunt in vanitate dies eorum, et anni eorum cum festinatione.

34 - Cum occideret eos, quærebant eum et revertebantur, et diluculo veniebant ad eum.

35 - Et rememorati sunt quia Deus adjutor est eorum, et Deus excelsus redemptor eorum est.

36 - Et dilexerunt eum in ore suo, et lingua sua mentiti sunt ei ;

37 - cor autem eorum non erat rectum cum eo, nec fideles habiti sunt in testamento ejus.

38 - Ipse autem est misericors, et propitius fiet peccatis eorum, et non disperdet eos. Et abundavit ut averteret iram suam, et non accendit omnem iram suam.

39 - Et recordatus est quia caro sunt, spiritus vadens et non rediens.

40 - Quoties exacerbaverunt eum in deserto ; in iram concitaverunt eum in inaquoso ?

41 - Et conversi sunt, et tentaverunt Deum, et sanctum Israël exacerbaverunt.

42 - Non sunt recordati manus ejus, die qua redemit eos de manu tribulantis :

43 - sicut posuit in Ægypto signa sua, et prodigia sua in campo Taneos ;

44 - et convertit in sanguinem flumina eorum, et imbres eorum, ne biberent.

45 - Misit in eos cœnomyiam, et comedit eos, et ranam, et disperdidit eos ;

46 - et dedit ærugini fructus eorum, et labores eorum locustæ ;

47 - et occidit in grandine vineas eorum, et moros eorum in pruina ;

48 - et tradidit grandini jumenta eorum, et possessionem eorum igni ;

49 - misit in eos iram indignationis suæ, indignationem, et iram, et tribulationem, immissiones per angelos malos.

50 - Viam fecit semitæ iræ suæ : non pepercit a morte animabus eorum, et jumenta eorum in morte conclusit :

51 - et percussit omne primogenitum in terra Ægypti ; primitias omnis laboris eorum in tabernaculis Cham :

52 - et abstulit sicut oves populum suum, et perduxit eos tamquam gregem in deserto :

53 - et deduxit eos in spe, et non timuerunt, et inimicos eorum operuit mare.

54 - Et induxit eos in montem sanctificationis suæ, montem quem acquisivit dextera ejus ; et ejecit a facie eorum gentes, et sorte divisit eis terram in funiculo distributionis ;

55 - et habitare fecit in tabernaculis eorum tribus Israël.

56 - Et tentaverunt, et exacerbaverunt Deum excelsum, et testimonia ejus non custodierunt.

57 - Et averterunt se, et non servaverunt pactum : quemadmodum patres eorum, conversi sunt in arcum pravum.

58 - In iram concitaverunt eum in collibus suis, et in sculptilibus suis ad æmulationem eum provocaverunt.

59 - Audivit Deus, et sprevit, et ad nihilum redegit valde Israël.

60 - Et repulit tabernaculum Silo, tabernaculum suum, ubi habitavit in hominibus.

61 - Et tradidit in captivitatem virtutem eorum, et pulchritudinem eorum in manus inimici.

62 - Et conclusit in gladio populum suum, et hæreditatem suam sprevit.

63 - Juvenes eorum comedit ignis, et virgines eorum non sunt lamentatæ.

64 - Sacerdotes eorum in gladio ceciderunt, et viduæ eorum non plorabantur.

65 - Et excitatus est tamquam dormiens Dominus, tamquam potens crapulatus a vino.

66 - Et percussit inimicos suos in posteriora ; opprobrium sempiternum dedit illis.

67 - Et repulit tabernaculum Joseph, et tribum Ephraim non elegit :

68 - sed elegit tribum Juda, montem Sion, quem dilexit.

69 - Et ædificavit sicut unicornium sanctificium suum, in terra quam fundavit in sæcula.

70 - Et elegit David, servum suum, et sustulit eum de gregibus ovium ; de post fœtantes accepit eum :

71 - pascere Jacob servum suum, et Israël hæreditatem suam.

72 - Et pavit eos in innocentia cordis sui, et in intellectibus manuum suarum deduxit eos.