WeBible

In finem, pro occultis filii. Psalmus David.

Confitebor tibi, Domine, in toto corde meo ; narrabo omnia mirabilia tua.

Lætabor et exsultabo in te ; psallam nomini tuo, Altissime.

In convertendo inimicum meum retrorsum ; infirmabuntur, et peribunt a facie tua.

Quoniam fecisti judicium meum et causam meam ; sedisti super thronum, qui judicas justitiam.

Increpasti gentes, et periit impius : nomen eorum delesti in æternum, et in sæculum sæculi.

Inimici defecerunt frameæ in finem, et civitates eorum destruxisti. Periit memoria eorum cum sonitu ;

et Dominus in æternum permanet. Paravit in judicio thronum suum,

et ipse judicabit orbem terræ in æquitate : judicabit populos in justitia.

Et factus est Dominus refugium pauperi ; adjutor in opportunitatibus, in tribulatione.

Et sperent in te qui noverunt nomen tuum, quoniam non dereliquisti quærentes te, Domine.

Psallite Domino qui habitat in Sion ; annuntiate inter gentes studia ejus :

quoniam requirens sanguinem eorum recordatus est ; non est oblitus clamorem pauperum.

Miserere mei, Domine : vide humilitatem meam de inimicis meis,

qui exaltas me de portis mortis, ut annuntiem omnes laudationes tuas in portis filiæ Sion :

exultabo in salutari tuo. Infixæ sunt gentes in interitu quem fecerunt ; in laqueo isto quem absconderunt comprehensus est pes eorum.

Cognoscetur Dominus judicia faciens ; in operibus manuum suarum comprehensus est peccator.

Convertantur peccatores in infernum, omnes gentes quæ obliviscuntur Deum.

Quoniam non in finem oblivio erit pauperis ; patientia pauperum non peribit in finem.

Exsurge, Domine ; non confortetur homo : judicentur gentes in conspectu tuo.

Constitue, Domine, legislatorem super eos, ut sciant gentes quoniam homines sunt.

Ut quid, Domine, recessisti longe ; despicis in opportunitatibus, in tribulatione ?

Dum superbit impius, incenditur pauper : comprehenduntur in consiliis quibus cogitant.

Quoniam laudatur peccator in desideriis animæ suæ, et iniquus benedicitur.

Exacerbavit Dominum peccator : secundum multitudinem iræ suæ, non quæret.

Non est Deus in conspectu ejus ; inquinatæ sunt viæ illius in omni tempore. Auferuntur judicia tua a facie ejus ; omnium inimicorum suorum dominabitur.

Dixit enim in corde suo : Non movebor a generatione in generationem, sine malo.

Cujus maledictione os plenum est, et amaritudine, et dolo ; sub lingua ejus labor et dolor.

Sedet in insidiis cum divitibus in occultis, ut interficiat innocentem.

Oculi ejus in pauperem respiciunt ; insidiatur in abscondito, quasi leo in spelunca sua. Insidiatur ut rapiat pauperem ; rapere pauperem dum attrahit eum.

In laqueo suo humiliabit eum ; inclinabit se, et cadet cum dominatus fuerit pauperum.

Dixit enim in corde suo : Oblitus est Deus ; avertit faciem suam, ne videat in finem.

Exsurge, Domine Deus, exaltetur manus tua ; ne obliviscaris pauperum.

Propter quid irritavit impius Deum ? dixit enim in corde suo : Non requiret.

Vides, quoniam tu laborem et dolorem consideras, ut tradas eos in manus tuas. Tibi derelictus est pauper ; orphano tu eris adjutor.

Contere brachium peccatoris et maligni ; quæretur peccatum illius, et non invenietur.

Dominus regnabit in æternum, et in sæculum sæculi ; peribitis, gentes, de terra illius.

Desiderium pauperum exaudivit Dominus ; præparationem cordis eorum audivit auris tua :

judicare pupillo et humili, ut non apponat ultra magnificare se homo super terram.