WeBible

1 - Attingit ergo a fine usque ad finem fortiter, et disponit omnia suaviter.

2 - Hanc amavi, et exquisivi a juventute mea, et quæsivi sponsam mihi eam assumere, et amator factus sum formæ illius.

3 - Generositatem illius glorificat, contubernium habens Dei ; sed et omnium Dominus dilexit illam.

4 - Doctrix enim est disciplinæ Dei, et electrix operum illius.

5 - Et si divitiæ appetuntur in vita, quid sapientia locupletius quæ operatur omnia ?

6 - Si autem sensus operatur, quis horum quæ sunt magis quam illa est artifex ?

7 - Et si justitiam quis diligit, labores hujus magnas habent virtutes : sobrietatem enim et prudentiam docet, et justitiam, et virtutem, quibus utilius nihil est in vita hominibus.

8 - Et si multitudinem scientiæ desiderat quis, scit præterita, et de futuris æstimat ; scit versutias sermonum, et dissolutiones argumentorum ; signa et monstra scit antequam fiant, et eventus temporum et sæculorum.

9 - Proposui ergo hanc adducere mihi ad convivendum, sciens quoniam mecum communicabit de bonis, et erit allocutio cogitationis et tædii mei.

10 - Habebo propter hanc claritatem ad turbas, et honorem apud seniores juvenis ;

11 - et acutus inveniar in judicio, et in conspectu potentium admirabilis ero, et facies principum mirabuntur me :

12 - tacentem me sustinebunt, et loquentem me respicient, et sermocinante me plura, manus ori suo imponent.

13 - Præterea habebo per hanc immortalitatem, et memoriam æternam his qui post me futuri sunt relinquam.

14 - Disponam populos, et nationes mihi erunt subditæ :

15 - timebunt me audientes reges horrendi. In multitudine videbor bonus, et in bello fortis.

16 - Intrans in domum meam, conquiescam cum illa : non enim habet amaritudinem conversatio illius, nec tædium convictus illius, sed lætitiam et gaudium.

17 - Hæc cogitans apud me et commemorans in corde meo, quoniam immortalitas est in cognatione sapientiæ,

18 - et in amicitia illius delectatio bona, et in operibus manuum illius honestas sine defectione, et in certamine loquelæ illius sapientia, et præclaritas in communicatione sermonum ipsius : circuibam quærens, ut mihi illam assumerem.

19 - Puer autem eram ingeniosus, et sortitus sum animam bonam.

20 - Et cum essem magis bonus, veni ad corpus incoinquinatum.

21 - Et ut scivi quoniam aliter non possem esse continens, nisi Deus det ; et hoc ipsum erat sapientiæ, scire cujus esset hoc donum : adii Dominum, et deprecatus sum illum, et dixi ex totis præcordiis meis :